داوطبان یکی از بزرگ‌ترین سرمایههای نیکوکاری شاکرین و ستون اصلی آن هستند. یکی از روش‌های کمک به نیکوکاری شاکرین فعالیت داوطلبانه برای نیکوکاری شاکرین است. داوطلب موسسه‌ی نیکوکاری شاکرین، فرد نیکوکاریست که بدون دریافت هیچ وجهی، مسئولیت انجام کاری مرتبط به موسسه را برعهده می‌گیرد.
تنها تفاوت داوطلب با یک کارمند موظف، در همین عدم دریافت دستمزد است و در دیگر جنبه ها هیچ‌گونه تفاوتی با یکدیگر ندارند. برای یادآوری جایگاه رفیع داوطلبین در موسسه‌ی نیکوکاری شاکرین، شاید تنها ذکر همین نکته کافی باشد که بنیان گذار موسسه، هیأت امنای موسسه، هیات مدیره‌ی موسسه و تمامی افرادی که در کنار ما قرار خواهند گرفت، همگی به شکل داوطلبانه در موسسه فعالیت می کنند.

موسسه‌ی نیکوکاری شاکرین به چند دلیل به نیروی داوطلب نیاز دارد:

1- موسسه‌ی نیکوکاری شاکرین مانند هر مرکز مردم محور دیگری، هویت اجتماعیش را از نیروهای داوطلبش کسب می کند.
2-نیروهای داوطلب با برآوردن نیازهای اجرایی موسسه‌ی نیکوکاری شاکرین، موسسه را از استخدام نیروی موظف و به تبع آن صرف هزینه، بی نیاز می‌گرداند.
3-داوطلبین موسسه با انجام فعالیت هایی چون بازارچه های خیریه ، برای موسسه کسب درآمد می کنند.
4-داوطلبین موسسه پس از مدتی، هرکدام بدل به سفیر موسسه می شوند که پیام و رسالت موسسه را با خود در سطح جامعه گسترش می‌دهند.

روح حاکم بر هر سازمانی ، بازتابی از روحیات بانیان آن سازمان است. بانیان این سازمان اولین داوطلبین موسسه ی نیکوکاری شاکرین به حساب می‌آیند و فعالیت داوطلبین قدمتی به اندازه ی قدمت موسسه ی نیکوکاری شاکرین دارد. در بیست سال گذشته موسسه ی نیکوکاری شاکرین همواره در مسیر رشد قرار داشته است و به تبع آن ، گروه داوطلبین نیز رشدی دائم را تجربه کرده است : جمع کوچک داوطلبین نیکوکاری شاکرین که در بیست سال پیش تعدادشان از انگشتان دو دست فراتر نمی رفت ، امروز یک گروه چهارصد نفره است. چهارصد نفری که به طور پیوسته با موسسه همکاری می‌کنند. اگر داوطلبینی که به طور مقطعی به موسسه یاری میرسانند را نیز به این جمع چهارصد نفره اضافه کنیم به عددی نزدیک به هشتصد نفر می رسیم.

اولین و قدیمی ترین تشکل رسمی داوطلبین ، گروه مددکاران موسسه‌ی نیکوکاری شاکرین است که سابقه ی فعالیتشان به دو دهه می رسد. پس از آن، گروه جوانان نیکوکاری شاکرین را میتوان قدیمی ترین تشکل سازمانی موسسه دانست. امروز با استقرار سازمان داوطلبین ، تمامی داوطلبین موسسه در زیر چتری واحد فعالیت می کنند.

مهمترین ارکان موسسه‌ی نیکوکاری شاکرین از گروه داوطلبان موسسه هستند: هیات امنا و هیات مدیره‌ی نیکوکاری شاکرین همگی داوطلب موسسه هستند. زنده یاد پروفسور پروانه وثوق بنیانگذار طب آنکولوژی اطفال در ایران از ابتدای فعالیت بیمارستان نیکوکاری شاکرین به شکل داوطلبانه (بدون دریافت حقوق) لحظات عمر و دانش ارزشمند خود را تا آخرین روز حیات وقف کودکان مبتلا به سرطان کرد. موظفین و کارمندان نیکوکاری شاکرین هر کدام به گونه‌ای داوطلب به حساب می‌آیند: چرا که هر کدام از این موظفین، با توانایی و تجربه‌ای که دارند، اگر در هر موسسه‌ی دیگری مشغول به کار شوند درآمدی به مراتب بیش از درآمد فعلی خواهند داشت.

مدیر عامل موسسه، مدیر بخش خدمات حمایتی، مدیر امور داوطلبین و بسیاری از سرپرستان و کارشناسان دیگر بخش های موسسه همگی مدت های مدیدی را به عنوان داوطلب در خدمت موسسه بوده اند. هر ارتباطی دارای دو وجه است. طرفین هر ارتباط همزمان از رابطه ی با یکدیگر منتفع می شوند. آن چه که هر فرد نیکوکاری از فعالیت داوطلبانه در موسسه ی نیکوکاری شاکرین به دست می آورد ، در قدم اول حس خوب معنوی مشارکت در یک کار خیر است. کاری که مشارکت در آن ، به کودکی دردمند و معصوم زندگی می بخشد. داوطلب نیکوکاری شاکرین ، با انجام کار داوطلبانه عضوی از خانواده ی بزرگ نیکوکاری شاکرین می شود و عضویت در این خانواده علاوه بر ایجاد یک حس خوب درونی و معنوی باعث می شود تا آن فرد رسالت و مسئولیت اجتماعی خود را به جا بیاورد.